مزاج شوید خشک:
در دوم گرم و خشک است.
مصارف درمانی شوید :
۱- محلل است.
۲- اعتدال دهنده اخلاط است.
۳- بازکننده گرفتگى ها و انسداد است.
۴- مسکن دلپیچه و دردهاى سرد مى باشد.
۵- قاعده آور است و ترشح ادرار را زیاد مى کند.
۶- براى تنگى نفس و سکسکه امتلایى و ضعف معده و کبد و طحال و سنگ کلیه و مثانه و بیماریهاى آلات تناسلى مفید است.
۷- برطرف کننده مشکلات گوارشی، اسپاسم، تب، سرماخوردگی، سرفه، برونشیت، مشکلات کبدی است.
۸- برای درمان زخم معده، حدود ۱۰ روز متوالی صبح و ظهر و شب هردفعه بالغین یک قاشق چای خوری از پودر آن را تناول نمایند، بیماری معالجه خواهد شد؛
اما اگر بانوان همین مقدار تخم شوید را هر روز مدت دو تا سه ماه مصرف کنند،
برای همیشه قاعدگی و تخمک گذاری آن ها قطع شده پیشگیری از آبستنی خواهد کرد.
۹- خوردن آن با عسل براى دفع سموم و کمک به قى کردن و اخراج اخلاط غلیظ از معده مفید است.
۱۰- مخلوطى از عسل خشک و کره و شوید براى جنون تجویز مى شود.
۱۱- اگر شوید را ساییده با عسل بپزند تا سفت شود و روى پوست شکم بمالند مانند مسهل به آسانى عمل مى کند.
۱۲- نشستن در دمکرده برگ و تخم آن براى بیمارى هاى رحم و تحلیل بادهاى کلیه و مثانه و بیضه ها مفید است.
دمکرده شوید
۱۳- خوردن دمکرده برگ تازه یا خشک آن و تخم آن براى :
پراکنده کردن بادها و تحلیل آنها از تمام زوایاى بدن و درد پشت و کلیه و مثانه و ازدیاد ترشح ادرار و تسکین دلپیچه و قطع آشفتگى حال که ناشى از هضم نشدن غذا و جوشیدن آن باشد و سکسکه بلغمى امتلایى مفید است.
۱۴- برگ شوید را به اندازه مساوى با گل بابونه دم کرده و روزى سه فنجان به نوبت نوشیده شود
و یا خشک آنها را با نبات ساییده و صبح و ظهر و شب هر بار یک قاشق خورده شود.
درد کمر تا زانو یا سیاتیک یا عرق النساء را درمان مىکند. براى آرامش اعصاب مفید است.
۱۵- استفاده از این گیاه اثر بسیار مطلوبى در کم کردن چربى ها و کلسترول خون دارد.