ارتباط مزاج شناسی و جامعه شناسی

از نگاه دکتر خیراندیش

ارتباط مزاج شناسی و جامعه شناسی : خانواده ها، محلات را تشکیل می دهند. لذا هرچه خانواده های گرم تر بیشتری وجود داشته باشند، محله ها هم گرم تر می شوند. بطوریکه هر غریبه ای این را

حس می کند که همه صمیمی و خون گرمند و همدیگر تحویل می گیرند.

اگر بالعکس ترکیب محله سرد باشد اصلا به همدیگر محبت نمی کنند. اگر جنازه ای روی زمین افتاده باشد دست به آن هم نمی زنند تا مبادا مقصر شوند.

بررسی ها نشان داده شده افرادی که به کسانی که مشکلی در جامعه دارند را کمک می کنند مزاجشان گرم است. یک آدم لب کلفت، چهره گلگون، موهای پف کرده، سینه ستبر، شانه درشت، رگ

برجسته.

جمعیت غالبی از سودا مزاجان اگر کشوری را تشکیل دهند این کشورها هیچ وقت در معرض تحولات اساسی نیستند. همیشه دنبال معادلات سیاسی آرامند و همه مشکلاتشان را با مذاکرات حل می

کنند و سیستم جاسوسی خود را تقویت می کنند نه سیستم نظامی را. مثلا در درون ارتش سرویس های اطلاعاتی تودرتو درست می کنند.

جوامعی که غالبا گرمند مستعد تحولات سیاسی ۱۸۰ درجه ضد و نقیض اند. (جوامع شرقی).

برای تعادل در نظام زیست سردها باید غذای گرم بخورند و گرمها غذای سرد . هرگاه این تغذیه نابجا شود، بیماری پدید می آید.

انسان ها غذای مناسب خودشان را باید بشناسند و اگر نظام تغذیه بر مبنای این اصول طراحی نشود شرایط بسیار بدی پدید می آید که هم اکنون متاسفانه در کشور وجود دارد. بطور مثال : خیار یک

غذاست که اگر یک سرد مزاج بخورد ممکن است دل درد بگیرد و اگر آدم گرم مزاج ۱۰ تا خیار هم بخورد اتفاقی نمی افتد.

یک زن باهوش به شوهر صفراوی خود شربت آبلیمو میدهد، کیوی می دهد و اگر ندانسته به او شربت زعفران بدهد معلوم است عصبانی می شود.

کاربرد مزاج در بهداشت و درمان

برآیند اثر این ۴ خلط باید دربدن به تعادل برسد. هرگاه تعادل اخلاط در بدن پدید آید یعنی سلامتی. حفظ این تعادل یعنی بهداشت. ایجاد تعادل یعنی درمان.

امروزه اگر کسی بخواهد در تمامی موارد گوناگون بدن انسان تخصص بگیرد باید ۱۰۴ سال وقت بگذارد ولی با دانستن علم مزاج شناسی فقط در مدت ۱۰۰ساعت به همه آن امور مسلط خواهد شد .

کاربرد مزاج شناسی در مدیریت

هر انسانی بخاطر اخلاط درونی اش کارایی های مثبت یا منفی از خود دارد. یا کلان بینی دارد یا ریزبینی. یا استعداد تبعیت دارد یا فرماندهی. انسان دموی چه بخواهد چه نخواهد کنش مدیریتی و کلان

بینی از خود بروز می دهد. انسان سوداوی ریز بین و حساس و دقیق است. دقت در ریزبینی باعث می شود ارتباط کلان موضوعات را فراموش کند. (نمیتوان از یک سوداوی در راس مدیریت یک جامعه

استفاده کرد). زیرا تمام امکانات را خرج ریزبینی ها و بدبینی ها می کند و از آینده کلان جامعه غافل می شود.

اگر صفراوی ها را مدیر کنیم پر انرژی هستند اما نه همیشه. صفرا که پایین بیاید دیگر هیچ کاری نمی کنند.

دموی ها به تنهایی حرکات درشت و کلان انجام می دهند و کارها را پیش می برند. اگر مشاوران بلغمی داشته باشید هیچ چیز را فراموش نمی کنند ولی اگر مشاوران بلغمی نداشته باشند یا

پیروزمندانه پیش می روند و با پیروزمندانه شکست می خورند.

رهبران موفق جهان دموی بوده اند و بلغمی ها هیچگاه به سطح رهبری نرسیده اند.